vrijdag 1 september 2017

Libertair Intermezzo - een Striprecensie


In deze strip lopen twee verhalen paralel aan elkaar. Aan de ene kant verteld het het verhaal van Pascal Rogas die in 1984 een boek schrijft over de Spaanse Burgeroorlog en het verhaal van enkele verzetsstrijders aan de vooravond van Spaanse opstand in 1936.

Spanje was in de periode tussen 1933 en 1939 sterk verdeeld. Je had de conservatieve (lees semi-fascistische) groep CEDA een samengestelde rechts-katholieke partij, monarchisten die zich verenigden in de religieus-conservatieve carlisten en de fascistische falangisten aan de rechters zijde. Aan de linkerzijde had je Het Volksfront, het CNT de anarchistische vakbond, de anti-stanilistiche communisten en het verbond van militante anarchisten. Je zou denken dat dit de ingrediënten zullen zijn voor een zeer gecompliceerd en onnavolgbaar verhaal, maar schrijver en tekenaar Paul Teng verstaat zijn vak en verteld een goed te volgen en spannend verhaal. Het is goed te volgen omdat uiteindelijk alle rechtse partijen zich verenigen en alle linkse partijen het zelfde doen om het zo tegen elkaar op te nemen.


Maar dit verhaal is niet zomaar een stripverhaal, Teng verbind de verhalen van de verzetsstrijders  met die van de schrijver door een gelijkenis te creëren van het liefdesleven van een van de verzetsstrijders met het liefdesleven van de schrijver. Dit maakt dit album meer dan zomaar een strip en verdient het terecht een plaatsje in de Wordt Vervolgd Romans reeks. De titel is dan ook zeer treffend gekozen.

Het verhaal eindigt waar de trieste loop van de geschiedenis begint. Het gevecht tegen de fascisten die uiteindelijk zal leiden tot de staatsgreep van Franco. Hij zou tot 1975 met ijzeren hand over Spanje regeren. In de burgeroorlog vielen meer dan 200.000 doden. Franco liet tussen de 367.000 en een half miljoen mensen opsluiten in 190 gevangenkampen en 12.043 kinderen van republikeinse ouders weghalen en geven aan weeshuizen, katholieke instituten en nationalistische echtparen.


Het realistische zwart-wit tekenwerk vind ik ook erg goed. Het valt mij op dat Teng zijn tekeningen licht heeft gehouden, dunne lijnen en witte vlakken hebben de overhand. Zelf had ik liever meer contrast gezien tussen de scenes die zich in 1984 afspelen en de scenes die zich afspelen in de jaren 30, maar ik besef dat ik nu een muggenzifter lijk.

Al met al een prima album.

Libertair Intermezzo stripinfo.be
Paul Teng wikipedia
Paul Teng comiclopedia