vrijdag 29 april 2016

Mr Wens - Zes dode mannen - een striprecensie


Zes vrienden sluiten een pact. Ze trekken de wereld in om hun fortuin te maken. Ze besluiten over vijf jaar bij elkaar terug te komen en hun fortuin te delen. Vijf jaar later worden ze een voor een vermoord. Mr Wens wordt ingeschakeld om te achterhalen wie de moordenaar is.

Dit is een strip naar een boek van Stanislas-André Steeman. Zijn eerste boek schreef hij in 1927, maar dit verhaal stamt uit 1930. Voor dit verhaal kreeg hij in 1931 de Prix du Roman d’Aventures. Steeman werd in 1995 verkozen tot een van de Cents Wallons du siècle (honderd Walen van de eeuw) door het Instituut Jules Destrée. Zoals zoveel strips uit de Collectie Detective Comics reeks is het scenario geschreven door André-Paul Duchâteau en ik vind dat hij dat prima heeft gedaan. Door de constante dreiging van een moord blijft het verhaal spannend tot op het eind. Of dit verhaal zijn prijs waard is laat ik aan de lezer over want er zijn zoveel goede detectives geschreven in de loop van de tijd en de criteria voor wat een goede detective is is in de loop van de jaren verandert.


Het dynamische en realistische tekenwerk is van Xavier Musquera. Vooral de actie scenes zitten vol beweging. Mooi getekend naar mijn bescheiden mening.

Prima detective een klassieker.

---

Genre: Detective
Links:
De vijand zonder gezicht recensie
De moordenaar woont op nr. 21 recensie
Zes dode mannen recensie
Kaarsen voor de duivel recensie 
Mr Wens op Catawiki
Mr Wens op Stripinfo.be
André-Paul Duchâteau op Wikipedia
André-Paul Duchâteau op de Comiclopedia
Stanislas-André Steeman Wikipedia
Xavier Musquera op Wikipedia
Xavier Musquera op de Comiclopedia

Mr Wens - Zes dode mannen - een striprecensie


Zes vrienden sluiten een pact. Ze trekken de wereld in om hun fortuin te maken. Ze besluiten over vijf jaar bij elkaar terug te komen en hun fortuin te delen. Vijf jaar later worden ze een voor een vermoord. Mr Wens wordt ingeschakeld om te achterhalen wie de moordenaar is.

Dit is een strip naar een boek van Stanislas-André Steeman. Zijn eerste boek schreef hij in 1927, maar dit verhaal stamt uit 1930. Voor dit verhaal kreeg hij in 1931 de Prix du Roman d’Aventures. Steeman werd in 1995 verkozen tot een van de Cents Wallons du siècle (honderd Walen van de eeuw) door het Instituut Jules Destrée. Zoals zoveel strips uit de Collectie Detective Comics reeks is het scenario geschreven door André-Paul Duchâteau en ik vind dat hij dat prima heeft gedaan. Door de constante dreiging van een moord blijft het verhaal spannend tot op het eind. Of dit verhaal zijn prijs waard is laat ik aan de lezer over want er zijn zoveel goede detectives geschreven in de loop van de tijd en de criteria voor wat een goede detective is is in de loop van de jaren verandert.


Het dynamische en realistische tekenwerk is van Xavier Musquera. Vooral de actie scenes zitten vol beweging. Mooi getekend naar mijn bescheiden mening.

Prima detective een klassieker.

---

Genre: Detective
Links:
De vijand zonder gezicht recensie
De moordenaar woont op nr. 21 recensie
Zes dode mannen recensie
Kaarsen voor de duivel recensie 
Mr Wens op Catawiki
Mr Wens op Stripinfo.be
André-Paul Duchâteau op Wikipedia
André-Paul Duchâteau op de Comiclopedia
Stanislas-André Steeman Wikipedia
Xavier Musquera op Wikipedia
Xavier Musquera op de Comiclopedia

maandag 25 april 2016

Biggles vertelt over - De gebroeders Wright - een striprecensie


Zoals de cover al doet vermoeden gaat dit album over de bouw van het eerste vliegtuig. De broers Wilbur en Orville Wright zijn begonnen als fietsenmakers, maar al vanaf kinds af aan zijn ze geboeid door het fenomeen vliegen. Eenmaal volwassen gaan ze hun droom achterna; de mens zal eens kunnen vliegen en zij zijn de aangewezen personen om dit te kunnen bewijzen. En omdat ze aan de vooravond van, wat later bleek, een Wereld Oorlog stonden hadden diverse landen er belang bij een vliegmachine. Maar het zou nog meer dan tien jaar duren voordat de Eerste Wereldoorlog uit zou breken.


Je moet het de gebroeders Wright na geven, ze hadden wel doorzettingsvermogen. Meer doorzettingsvermogen dan ik heb gehad met het lezen van dit album. Want het verhaal is zo gort droog dat ik het album een paar keer ter zijde heb gelegd. Het is voornamelijk een opsomming van technische gegevens. Dat is waarschijnlijk interessant voor iedereen die zich met vliegen bezig houdt, maar voor mij, hoewel ik me wel degelijk voor dit onderwerp interesseer, is het niet zo interessant. Ik mis de spanning in het verhaal en het had wel degelijk leuker gemaakt kunnen worden. Zo maken de broers op een gegeven moment wereld kundig dat ze binnenkort zullen slagen een geslaagde bemande vlucht te kunnen gaan maken. In werkelijkheid staan ze daar nog ver van. Daar had spannend gemaakt kunnen worden. Ook wordt er weinig verteld over de relatie tussen de broers en het thuisfront.

Dit is een strip naar een boek van de Engelse piloot en schepper van de Biggles verhalen William Earl Johns. Ik ben niet bekend met zijn werk en ook niet met het werk van Jean-Pierre Lefevre-Garros die het verhaal heeft verstript. De laatste heeft dan ook niet veel strips op zijn naam staan en wat hij heeft geschreven is beperkt gebleven tot Biggles verhalen.

Is er dan nog wel wat positiefs over dit album te vertellen? Jawel, over het realistische tekenwerk van Marcel Uderzo ben ik namelijk erg te spreken. ‘Uderzo? Uderzo?’ hoor ik u denken, ‘is dat niet de tekenaar van Asterix?’ Uderzo is inderdaad de tekenaar van Asterix, maar niet de tekenaar van dit album. Albert Uderzo tekende Asterix en dit album is van zijn broer Marcel. Hoewel Marcel al vanaf 1976 strips tekent is zijn oeuvre beperkt gebleven. Opmerkelijk wel is dat zijn eerste strip een Asterix verhaal was.

Voor iedereen die zich al dan niet beroepsmatig met vliegen bezig houdt is dit vast en zeker een interessant album. Wie zoekt naar een spannend of boeiend verhaal hoeft dit album niet aan te schaffen.

---

Genre: Historische vertelling, Waar gebeurd, Biografie
Links:
Biggles vertelt over - De gebroeders Wright op Catawiki
Biggles vertelt over op Stripinfo.be
Gebroeders Wright op Wikipedia
William Earl Johns op Wikipedia
Biggles op Wikipedia
Marcel Uderzo op de Comiclopedia

vrijdag 22 april 2016

De man van Zoeloeland - een striprecensie


Deze strip gaat over de slag bij Rorke’s Drift, in Afrika, op 22 januari 1879. De Duitse Reich is wapensmokkelaar en heeft wapens geleverd aan de Zoeloes. De Zoeloes en de Britten die hun land bezet houden leven op gespannen voet met elkaar. De Zoeloes zijn een krijgslustig volkje en een oorlog kan dan ook niet uit blijven. De jonge mannen mogen pas huwen als hun speer ‘gewassen is in bloed’. Dus veel jonge krijgers staan te popelen om de strijd met de onderdrukker aan te gaan. Ze raden Reich dan ook aan om zich uit de voeten te maken, want weldra zijn alle blanken persona non grata en zullen ze worden gedood. Reichs paard en wagen belanden in de rivier nog voor hij zichzelf in veiligheid heeft kunnen stellen. Te voet weet hij het Britse fort bij Rorke’s Drift te bereiken. Hoewel hij weet dat hij daar gevangen zal worden genomen en hoogst waarschijnlijk zal eindigen aan de strop heeft hij geen keus. Hij waarschuwt de legerleiding voor de Zoeloes die op komst zijn, maar de Britten luisteren niet naar hem. Maar weldra zien ze duizenden Zoeloes gewapend met speren aan de horizon. Al snel vluchten de inboorlingen die in dienst zijn van het Britse leger en laten 80 man achter om het op te nemen tegen ongeveer 4 à 5000 Zoeloes.
Hoewel de Zoeloes beschikten over een groot aantal buitgemaakte geweren waren deze ondergeschikt aan de Britse Martini-Henry-geweren.


Wie de geschiedenis kent weet de uitslag van dit bloedige gevecht, want, hoewel Reich een fictief personage is, is dit een slag die echt gestreden is.

Zowel het verhaal als de tekeningen zijn van Gino d' Antonio. Het verhaal is vlot en spannend verteld en de tekeningen zijn met vlotte lijnen op papier gezet. Aan het stripverhaal gaan twee pagina’s uitleg over de slag vooraf. Dat vind ik zelf altijd wel interessant, maar het verhaal is ook goed te volgen zonder deze gelezen te hebben.

Ik vind dit een prima actie strip en het waar gebeurde aspect spreekt mij erg aan.

---

Genre: Avonturen strip, Oorlog
Links:
De man van Zoeloeland op youtube
De man van Zoeloeland op catawiki
De man van Zoeloeland op stripinfo.be
Gino D'Antonio op wikipedia
Gino d' Antonio op de comiclopedia

maandag 18 april 2016

Sherlock Holmes - Jack the Ripper - een striprecensie


Het is 1888 en Londen wordt opgeschikt door de bloedige moorden van Jack the Ripper. Sherlock Holmes is de aangewezen persoon om deze moordenaar die op lugubere wijze prostituees vermoord te ontmaskeren.

Hier heeft, schrijver en schepper van Sherlock Holmes, Arthur Conan Doyle zich laten inspireren door waar gebeurde feiten, want Jack the Ripper heeft echt flink huis gehouden in Londen in 1888. Deze beruchte Jack the Ripper is nooit gepakt en tot op heden is het nog steeds onzeker over wat de echte identiteit van de dader is geweest. Er zijn toentertijd vele brieven naar de politie gestuurd die ondertekend waren met Jack the Ripper. Maar er was er één waarin informatie stond die niet door de politie naar buiten was gebracht en dus de dader alleen kon weten.
In 2002 beweerde schrijfster Patricia Cornwell in het boek Portret van een moordenaar dat de schilder Walter Sickert wel eens Jack the Ripper zou kunnen zijn. Cornwell onderzocht de zaak en deed DNA-testen op brieven van zowel Jack the Ripper als de schilder Sickert.
De Britse zakenman Russell Edwards zei in 2014 te kunnen bewijzen dat de dader de Poolse Jood Aaron Kosminski was. Deze man was al heel erg lang verdacht, maar bewijsmateriaal kon nooit geleverd worden. Met nieuwere technieken werd er DNA teruggevonden op een sjaal die hoogst waarschijnlijk naast het lijk van Catherine Eddowes was teruggevonden. Naast bloed van Eddowes (waardoor men zeker wist dat de sjaal op de plaats delict aanwezig was geweest) werd ook sperma teruggevonden op de sjaal. Door DNA uit het sperma te vergelijken met DNA van de nazaten van Kosminski, concludeerde Edwards dat de Poolse immigrant de dader moest zijn geweest. Zijn DNA kon nu gelinkt worden aan een van de moorden.

Zelf ben ik meer geneigd om de theorie van Cornwell te geloven. De theorie van Edwards lijkt mij niet rots vast omdat het sperma op een ander ogenblik als op het tijdstip van de moord op de sjaal kon geraakt zijn.

Maar Doyle wist toen hij dit verhaal natuurlijk niets van dit alles en schiep zijn eigen dader. Hij laat heel goed de sfeer van die tijd zien. Iedereen was bang en iedereen wantrouwde elkaar. Doyle stelde, in die tijd, dat de dader wel eens een vrouw zou kunnen zijn. Dat had ie prachtig kunnen verwerken in zijn verhaal, erg jammer vind ik dan ook dat hij dat niet gebruikt. De enige vrouwen in zijn verhaal zijn de prostituees. In mei 2006 is een DNA-onderzoek gedaan op het speeksel dat op postzegels van een aantal Ripperbrieven zat. Het onderzochte DNA bleek afkomstig te zijn van een vrouw. Maar of daar de brief met de specifieke kennis bij zat is mij onduidelijk.

 André Duchâteau heeft het boek goed weten om te vormen tot stripverhaal. Het is tot op het laatst onduidelijk wie de dader is en dat maakt het spannend. De realistische tekeningen zijn van Luc van Linthout.

Hoewel het verhaal nog interessanter had kunnen zijn vind ik dit toch zeker een heel geslaagd album. Dit vind ik de beste Sherlock Holmes (uit de collectie detective strips) strip die ik tot nog toe heb gelezen. Kortom zeker het lezen waard.

Genre: Detective
Links:
De hond van de Baskervilles recensie 
De rode bloedzuiger recensie
Het gevlekte koord recensie
Jack the Ripper recensie
De reuze rat van de Sumatra recensie
De aluminium kruk recensie
Het teken van de vier recensie
De bloedige ster recensie 
Sherlock Holmes op catawiki
Sherlock Holmes - Jack the Ripper op stripinfo.be
Sherlock Holmes op wikipedia
Arthur Conan Doyle op wikipedia
Jack the Ripper op wikipedia
André Duchâteau op wikipedia
André Duchâteau op de comiclopedia 

vrijdag 15 april 2016

De Markies - D.S. Irae - een striprecensie


Parijs wordt onveilig gemaakt door iemand die in een opgevoerde Snoek rond scheurt. Wanneer er ook nog een aantal automonteurs vermoord worden gaat ‘de Markies’ zich ermee bemoeien.

Het leuke verhaal is van Michel Oleffe. Het blijft lang onduidelijk wie er achter de moorden en de wilde ritten van de Citroen D.S., zoals de Snoek officieel heet, zitten. Dat zorgt ervoor dat de spanning in het verhaal blijft. Er zit ook heel veel actie in deze strip waardoor het tempo van het verhaal hoog blijft en door de wilde achtervolgingen kan tekenaar Jean-Luc Delvaux zijn uitstekende tekenkwaliteiten bot vieren op mooie auto’s, waar menig autoliefhebber van zal gaan kwijlen. Maar niet alleen autoliefhebbers kunnen met deze strip hun hart op halen, ook valt er veel te genieten van de mooie gedetailleerde gebouwen en straten.


Dit is het tweede en laatste ‘De Markies’ album. Met deze serie stapt de ‘Collectie Detective Strips’ af van de formule om alleen succesvolle detective en misdaad boeken te verstrippen, want ‘De Markies’ is een detective die uitsluitend voor de strip is geschreven.

Ik vind dit een prima album waar ik me erg mee heb vermaakt. Ik merk dat de latere nummers uit deze collectie betere verhalen bevatten dan die van de lagere nummers.

Genre: detective
Links:
De markies - De vergeten gangster recensie
De Markies op Catawiki
De Markies op stripinfo.be
Jean-Luc Delvaux op de Comiclopedia
Michel Oleffe op Wikipedia
Jean-Luc Delvaux op Wikipedia

maandag 11 april 2016

Onder een verre hemel - een striprecensie


De broers Pietro en Luca houden van dezelfde vrouw. Deze vrouw verbreekt de verloving met Pietro en kiest voor Luca.

Je zou verwachten dat dit een verhaal over jaloezie en ontrouw zou gaan, maar dit is niet het geval. Pietro is vol begrip en zet zijn eigen geluk opzij en wenst het paar het beste. Dit zou het einde van het verhaal kunnen zijn ware het niet dat dit verhaal zich afspeelt in de tweede wereldoorlog en de beide broers dienst doen in het Italiaanse leger en moeten vechten in Afrika. Pratt, die voor zowel het verhaal als de tekeningen heeft gezorgd, weet een kant van de oorlog te belichten die je niet vaak ziet in strips, boeken en films. Dit is de kant van de Italianen, die toch de slechteriken waren in deze oorlog. We zien dat Pietro vlak voor de oorlog bevriend is met een Engelse militair. Door de oorlog worden ze vijanden tegen wil en dank.

Doordat Pratt het karakter van Pietro helemaal uitdiept krijgt het verhaal een extra dimensie. Het liefdesverhaal, de vriendschap met de Engelse militair en de oorlog komen op het eind bij elkaar en krijgen een diepere betekenis. Pratt zorgt ervoor dat er voor de lezer nog wat te interpreteren over blijft. Hij kauwt niet alles voor. Dat vind ik zo bewonderenswaardig aan Pratt. Mijn interpretatie van dit verhaal is dat er geen goed en slecht bestaat, er is alleen menselijkheid.

Prachtig album, zeker een aanrader. Hoewel ik denk dat het wat minder geschikt is voor te jonge lezertjes. Ik denk dat veel kinderen de diepere laag in deze strip niet zullen zien.

Corto Maltese recensie
De macumba van gringo recensie
De ballade van de zilte zee recensie
In het teken van de steenbok recensie
Corto Maltese - De jeugd 1904-1905 recensie
Ten westen van Eden recensie
Fanfulla recensie
De man zonder geweten recensie
Advokaten in Dancalië recensie
De Kelten recensie
Onder een verre hemel recensie
Corto Maltese in Siberië recensie
Corto, altijd maar verder recensie
Onder een verre hemel op Catawiki
Onder een verre hemel op Stripinfo.be
Hugo Pratt op Wikipedia
Hugo Pratt op de Comiclopedia

vrijdag 8 april 2016

Het seizoen van de palingen - een striprecensie


De contactgestoorde Louis heeft besloten tegen niemand meer te praten. Vanuit zijn eigen wereldje kijkt hij geamuseerd toe hoe zijn verpauperde familie op het kasteel langzaam ten onder gaat aan immorele praktijken. Zijn enige vrienden zijn de palingen die ieder jaar terugkeren naar het waterrijke gebied waarin hij de hele dag rondzwerft. Dan ontmoet hij zijn grote liefde…


Het verhaal van deze strip uit de serie Beeldromans van Dargaud is van Denis Lapière, alias Delaney. Zijn eerste strip ‚Alexis’ schreef hij al in 1986. Verder heeft hij o.a. geschreven voor ‚Baard en Kale’, ‚Charly’, ‚Luka’, ‚Alter ego’ en meer recent ‚Michel Vaillant’.
Met ‚Het seizoen van de palingen’ schrijft hij een verhaal wat doet denken aan een arthouse film. Langzaam broeien er conflicten tussen de familieleden. Het speelt zich af in één jaar en begint in de lente waarin Louis en zijn familie wordt geïntroduceerd. In de zomer en herfst lopen de spanningen binnen de familie op. De Baron verbrast al zijn geld en verkoopt alles wat los en vast zit. Louis’ halfbroer en zijn familie proberen koste wat het kost de toekomstige erfenis veilig te stellen. Dit leidt tot een climax en in de winter is alles voorbij en zien we wat er van Louis terecht is gekomen.

Het tekenwerk is van Pierre Bailly. Hij heeft vooral veel kinderstrips op zijn naam staan waarbij hij een cartooneske tekenstijl hanteert. Maar ‚Het seizoen van de palingen’ tekent hij in realistische/expressionistische stijl. Hij heeft een grove lijnvoering en de personages hebben markante koppen. Het is een stijl die ik nog niet eerder in een strip ben tegen gekomen.

Dit album is een boeiende beeldroman die ik kan aanraden.

---

Tags en links:
Grafische Novelle
Het seizoen van de palingen op Youtube
Het seizoen van de palingen op Catawiki
Het seizoen van de palingen op Stripinfo.be
Denis Lapière op de Comiclopedia
Pierre Bailly op de Comiclopedia

maandag 4 april 2016

Woogee - De stad van de engelen - een striprecensie


In het eerste deel hebben we Woogee leren kennen. Hij is door inspecteur Knickerbocker op het rechte pad gebracht en heeft hem een baantje bezorgt bij de film in Hollywood.
In dit verhaal in twee delen ontmoet hij de mooie dochter van een gangsterbaas. Als deze door rivalen uit de weg wordt geruimd is de dochter haar leven niet zeker meer. Woogee voelt zich geroepen om haar in veiligheid te brengen. Dit is niet alleen gevaarlijk voor hemzelf, maar ook voor  zijn vrienden.

Ik vond het eerste deel al super en dit tweede verhaal stelt me weer niet teleur. Doordat dit verhaal over twee albums uitgesmeerd is is er wat meer ruimte voor de ontwikkeling van het verhaal. Dat vind ik altijd erg fijn. In het eerste deel zien we hoe het er in de filmindustrie aan toe gaat en hoe de mafia zich ermee verhoudt. We zien dat Woogee een onderkomen heeft gekregen bij een succesvolle scenarioschrijver. Het is een goede opbouw voor het tweede en spannende deel.
Net als je denkt dat het verhaal voorspelbaar wordt blijken de zaken toch anders te lopen.

Het tekenwerk van André Beniest, die ook voor het scenario zorgde, is weer van top kwaliteit. Er zitten heel wat leuke stereotypen in deze strip. Ook is er weer ruimte voor mooie pagina vullende platen.


Prima album een echte aanrader.

---

Tags en links:
Avontuur
Woogee 1 recensie
Woogee 2 recensie
André Beniest op de comiclopedia
Woogee op Catawiki
Recensies op stripinfo.be

vrijdag 1 april 2016

Nestor Burma - Oorlog op de achtbaan - een striprecensie


Nestor Burma gaat zijn secretaresse Hélène afhalen van de trein. Maar al wie er komt, geen Hélène. Burma voelt zich in de steek gelaten, alleen op de wereld, en belandt waar allen belanden die alleen zijn op de wereld: de kermis. Daar valt zijn oog op een charmante brunette met een suikerspin; hij raakt zo in haar ban dat hij haar zelfs volgt in de helse achtbaan. Daar wordt hij aangevallen door een onbekende, die hem overboord probeert te werken, maar uiteindelijk zelf te pletter stort. Het is het begin van een meeslepende geschiedenis vol mysteries, die Burma in conflict brengt met de politie, een wijnkoper, een Lavamonster en de aanvoerder van een nozem-bende. Zal de dynamische detective ook deze mysteries K.O. weten te slaan?

Ook dit is weer een verhaal naar een boek van Leo Malet. Dit boek is door Tardi omgevormd tot stripverhaal. En dat heeft hij meesterlijk gedaan. Het verhaal is heel spannend en onvoorspelbaar, maar nergens ontspoort het en mond het uit op een wirwar van plot-wendingen. Het is heel goed te volgen. Burma is een ruwe bolster blanke pit detective met een zwartgallig gevoel voor humor. Daar hou ik wel van. Ik kan zo Humphrey Bogart in de rol van Burma zien. Tardi weet met enkele lijnen wat markante koppen te tekenen. Zo is er een sigaar rokende oude dame die een klein bijrolletje heeft in dit verhaal en de stereotype knappe dames zijn ook aanwezig. Malet heeft ooit gezegd dat Tardi zijn boeken erg goed heeft vertolkt. Als ik dat zo hoor dan moet ik maar eens wat meer Nestor Burma boeken gaan lezen.

Er is ook een Nestor Burma tv serie geweest met Guy Marchand in de titelrol. Maar die heb ik nooit gezien. Wel staan er stukjes van op youtube.

---

Tags en links:
Detective
Nestor Burma - Een kater vol lood recensie
Nestor Burma - Oorlog op de achtbaan recensie
Nestor Burma op Catawiki
Jacques Tardi op Wikipedia
Nestor Burma recensies op Stripinfo.be

Blog top 3 Maart 2016